روش پیداکردن نقطه ورود در پرایس اکشن

نقطه ورود در پرایس اکشن یکی از مفاهیم کلیدی و بنیادی در تحلیل تکنیکال است که به معامله‌گران کمک می‌کند تا در لحظه‌های مناسب وارد بازار شوند. این مفهوم با تمرکز بر تحلیل رفتار قیمت و شناسایی الگوهای تکراری در نمودارها به معامله‌گران این امکان را می‌دهد تا تصمیمات بهتری در خصوص خرید و فروش بگیرند. در این مقاله به بررسی اصول و تکنیک‌های مختلف برای شناسایی نقطه ورود در پرایس اکشن می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

پرایس اکشن چیست؟

پیش‌از بررسی نقطه ورود در پرایس اکشن، باید گفت که پرایس اکشن (Price Action) به تحلیل حرکت قیمت در بازارهای مالی، بدون استفاده از اندیکاتورهای تکنیکال یا ابزارهای پیچیده، اشاره دارد. در واقع، پرایس اکشن به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که با مشاهده و تحلیل نمودارهای قیمتی و بررسی رفتار قیمت در گذشته، الگوها و روندهای قابل‌تکراری را شناسایی کنند و براساس آن‌ها تصمیم‌گیری کنند.

در پرایس اکشن، تمرکز اصلی بر روی نمودارهای قیمت (نظیر نمودارهای شمعی یا میله‌ای) است و معامله‌گران سعی می‌کنند با توجه به سطوح حمایت و مقاومت، الگوهای شمعی، روندها و سایر نشانه‌های قیمتی، بهترین نقاط ورود و خروج را برای معاملات خود شناسایی کنند. این روش به معامله‌گران کمک می‌کند تا بدون وابستگی به ابزارهای جانبی، تنها با تحلیل رفتار واقعی بازار به پیش‌بینی و معامله بپردازند.

اهمیت پیداکردن نقطه ورود در پرایس اکشن

پیداکردن نقطه ورود مناسب در پرایس اکشن از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا می‌تواند به طور مستقیم بر موفقیت و سودآوری معاملات تأثیر بگذارد. در زیر به برخی از دلایل اهمیت این موضوع اشاره می‌کنیم:

• بهبود دقت معاملات: شناسایی نقطه ورود دقیق به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که در بهترین زمان ممکن وارد معامله شوند. این موضوع باعث می‌شود که احتمال کسب سود بیشتر و کاهش زیان‌ها افزایش یابد.
• مدیریت ریسک بهتر: انتخاب نقطه ورود مناسب می‌تواند به معامله‌گر کمک کند تا نسبت ریسک به ریوارد (پاداش به ریسک) بهتری داشته باشد. این امر به این معنی است که معامله‌گر می‌تواند با کمترین میزان ریسک به بیشترین سود ممکن دست یابد.
• اجتناب از ورود به معاملات نامطمئن: با تحلیل پرایس اکشن و پیداکردن نقطه ورود درست، معامله‌گران می‌توانند از ورود به معاملاتی که ممکن است به زیان منجر شود، اجتناب کنند. این امر به حفظ سرمایه و افزایش بازدهی بلندمدت کمک می‌کند.
• هم‌راستایی با روند بازار: نقاط ورود مناسب در پرایس اکشن معمولاً هم‌راستا با روند اصلی بازار هستند. این بدان معناست که معامله‌گر می‌تواند از نیروی اصلی بازار بهره‌برداری کرده و به‌جای مقابله با روند، با آن همراه شود.
• افزایش اعتمادبه‌نفس معامله‌گر: وقتی یک معامله‌گر بتواند به‌درستی نقاط ورود را شناسایی کند، این امر موجب افزایش اعتمادبه‌نفس وی در معاملات می‌شود. این اعتمادبه‌نفس می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های بهتر و موفقیت‌های بیشتر منجر شود.

درنتیجه، پیداکردن نقطه ورود مناسب در پرایس اکشن یکی از مهارت‌های کلیدی است که می‌تواند تأثیر زیادی بر نتایج معاملاتی و عملکرد کلی معامله‌گر داشته باشد.

استراتژی Trendline Breakout

خطوط روند ابزارهای ساده اما مؤثری هستند که معامله‌گران برای شناسایی جهت حرکت قیمت از آن‌ها استفاده می‌کنند. این خطوط با اتصال دو یا چند نقطه اصلی در نمودار قیمت (مانند کف‌ها و سقف‌ها) رسم می‌شوند و به‌عنوان نشانگری از جهت کلی حرکت بازار عمل می‌کنند.

• خط روند صعودی (Uptrend Line): این خط با اتصال دو یا چند کف متوالی در نمودار قیمتی رسم می‌شود و نشان‌دهندۀ تمایل بازار به افزایش قیمت است.
• خط روند نزولی (Downtrend Line): این خط با اتصال دو یا چند سقف متوالی در نمودار قیمتی رسم می‌شود و نشان‌دهندۀ تمایل بازار به کاهش قیمت است.

شکست زمانی رخ می‌دهد که قیمت، خط روند را بشکند و به‌سمت جدیدی حرکت کند. این حرکت نشان‌دهندۀ تغییر در روان‌شناسی بازار و احتمالاً آغاز یک روند جدید است. در استراتژی Trendline Breakout، شناسایی این نقاط شکست اهمیت بسیاری دارد؛ زیرا می‌تواند به‌عنوان سیگنالی برای ورود به معامله باشد.

• شکست خط روند صعودی: زمانی که قیمت به زیر خط روند صعودی می‌رود، نشان‌دهندۀ تضعیف قدرت خرید و احتمال تغییر روند به‌سمت نزولی است. این یک سیگنال فروش بالقوه است.
• شکست خط روند نزولی: زمانی که قیمت به بالای خط روند نزولی می‌رود، نشان‌دهندۀ تضعیف فشار فروش و احتمال تغییر روند به‌سمت صعودی است. این یک سیگنال خرید بالقوه است.

نحوه رسم خطوط روند و شناسایی Breakout

برای رسم دقیق خطوط روند و شناسایی نقاط شکست، باید به چند نکته مهم توجه کرد:

• انتخاب نقاط معتبر: برای رسم خط روند، باید نقاط کف یا سقف معتبر را انتخاب کرد. حداقل دو نقطه برای رسم خط لازم است؛ زیرا برای اعتبار بیشتر، باید سعی کنید خط از چندین نقطه عبور کند.
• زاویه خط روند: زاویه خط روند نباید بیش‌ازحد تند یا مسطح باشد. یک خط روند خیلی تند ممکن است به‌سرعت شکسته شود، درحالی‌که یک خط خیلی مسطح ممکن است قدرت پیش‌بینی کمتری داشته باشد.
• تأیید شکست: پیش‌از ورود به معامله براساس یک شکست، باید از معتبربودن آن اطمینان حاصل کنید. در این مرحله، معمولاً منتظر بسته‌شدن کندل پس‌از شکست می‌مانیم تا تأیید شود که قیمت به‌طور پایدار خط روند را شکسته است.

پس‌از شناسایی یک شکست معتبر، معامله‌گر می‌تواند به چند روش وارد معامله شود:

• ورود فوری پس‌از شکست: این روش سریع و تهاجمی است و معامله‌گر بلافاصله پس‌از شناسایی شکست وارد معامله می‌شود. این رویکرد می‌تواند سودآور باشد؛ زیرا ریسک بیشتری دارد و ممکن است شکست، کاذب باشد.
• انتظار برای بازگشت به خط روند: در این روش، معامله‌گر منتظر می‌ماند تا قیمت پس‌از شکست به خط روند شکسته‌شده بازگردد (پولبک) و سپس وارد معامله می‌شود. این روش محافظه‌کارانه‌تر است و احتمال ورود به معامله با ریسک کمتر را افزایش می‌دهد.

مدیریت ریسک در استراتژی Trendline Breakout اهمیت حیاتی دارد. معامله‌گران باید همیشه از حد ضرر (Stop Loss) استفاده کنند تا در صورت اشتباه‌بودن تحلیل از زیان‌های سنگین جلوگیری شود. معمولاً دستور توقف ضرر را کمی بالاتر یا پایین‌تر از خط روند شکسته شده قرار می‌دهند.

استراتژی Support and Resistance levels

استفاده از سطوح حمایت و مقاومت یکی از اساسی‌ترین استراتژی‌های معاملاتی است که به معامله‌گران کمک می‌کند تا نقاط ورود و خروج مناسب را شناسایی و ریسک معاملات خود را به‌طور مؤثری مدیریت کنند. این سطوح نشان‌دهندۀ نقاط کلیدی در نمودار قیمت هستند که در آن‌ها عرضه و تقاضا به تعادل می‌رسند و معمولاً باعث تغییر جهت قیمت می‌شوند.

• سطح حمایت: سطحی از قیمت که در آن خریداران تمایل دارند وارد بازار شوند و خریدها افزایش یابد، به‌طوری‌که مانع از افت بیشتر قیمت شود. این سطح معمولاً به‌عنوان یک کف برای قیمت عمل می‌کند.
• سطح مقاومت: سطحی از قیمت که در آن فروشندگان تمایل دارند وارد بازار شوند و عرضه افزایش یابد، به‌طوری‌که مانع از افزایش بیشتر قیمت شود. این سطح معمولاً به‌عنوان یک سقف برای قیمت عمل می‌کند.

رایج‌ترین روش برای معامله با استفاده از سطوح حمایت و مقاومت، خرید در نزدیکی سطوح حمایت و فروش در نزدیکی سطوح مقاومت است. این استراتژی بر این اساس است که قیمت معمولاً پس‌از برخورد با این سطوح تغییر جهت می‌دهد؛ اما برای افزایش دقت و کاهش ریسک، معامله‌گران باید منتظر تأییدات اضافی باشند که نشان‌دهندۀ ادامه روند بازار باشد.

رسم دقیق سطوح حمایت و مقاومت

رسم دقیق سطوح حمایت و مقاومت نیازمند دقت و توجه به رفتار گذشته قیمت در نمودار است. در ادامه به مراحل و اصولی که می‌توانید برای رسم این سطوح استفاده کنید اشاره می‌کنیم:

• تایم‌فریم: ابتدا تایم‌فریم معاملاتی خود را مشخص کنید. اگر معامله‌گر روزانه هستید، نمودارهای روزانه یا ساعتی ممکن است برای شما مناسب باشد. برای معامله‌گران بلندمدت، نمودارهای هفتگی یا ماهانه بیشتر کاربرد دارد.
• نمودار قیمتی: بهتر است از نمودارهای شمعی ژاپنی (Candlestick) استفاده کنید؛ زیرا این نوع نمودار جزئیات بیشتری از رفتار قیمت، مانند باز، بسته، بالاترین و پایین‌ترین قیمت را ارائه می‌دهد.
• کف‌های قیمتی (Support Levels): به‌دنبال نقاطی باشید که در آن‌ها قیمت پس‌از کاهش، به‌طور مکرر متوقف شده و سپس به‌سمت بالا حرکت کرده است. این نقاط نشان‌دهندۀ سطح حمایت هستند.
• سقف‌های قیمتی (Resistance Levels): به‌دنبال نقاطی باشید که در آن‌ها قیمت پس‌از افزایش، به‌طور مکرر متوقف شده و سپس به‌سمت پایین برگشته است. این نقاط نشان‌دهندۀ سطح مقاومت هستند.
• اتصال کف‌ها: برای رسم یک سطح حمایت، حداقل دو نقطه کف را که در گذشته قیمت به آن واکنش نشان داده است، انتخاب و آن‌ها را با یک خط افقی به هم متصل کنید.
• اتصال سقف‌ها: برای رسم یک سطح مقاومت، حداقل دو نقطه سقف را که در گذشته قیمت به آن واکنش نشان داده است، انتخاب و آن‌ها را با یک خط افقی به هم متصل کنید.
• تکرار واکنش قیمت: هرچه قیمت به سطح حمایت یا مقاومت بیشتری واکنش نشان داده باشد (بیش‌از دو بار)، آن سطح معتبرتر است.
• حجم معاملات: معمولاً حجم معاملات در نزدیکی سطوح حمایت و مقاومت افزایش می‌یابد. بررسی حجم می‌تواند به اعتبارسنجی این سطوح کمک کند.
• ناحیه‌ای بودن سطوح: به‌جای تمرکز بر روی یک خط دقیق، بهتر است سطوح حمایت و مقاومت را به‌صورت نواحی (Zones) در نظر بگیرید. قیمت‌ها ممکن است به یک ناحیه واکنش نشان دهند، نه یک خط دقیق؛ بنابراین می‌توانید به‌جای یک خط از یک نوار با ضخامت کوچک برای نشان‌دادن نواحی حمایت و مقاومت استفاده کنید.
• تجدید نظر در سطوح: بازارها همیشه در حال تغییر هستند؛ بنابراین سطوح حمایت و مقاومت نیز باید به‌روز شوند. با گذشت زمان، ممکن است نیاز باشد که سطوح جدیدی شناسایی و سطوح قدیمی حذف شوند.
• ترکیب با خطوط روند: سطوح حمایت و مقاومت معمولاً در نزدیکی خطوط روند اصلی شکل می‌گیرند. برای افزایش دقت، می‌توانید این سطوح را با خطوط روند ترکیب کنید.
• چند تایم‌فریمی: سطوح حمایت و مقاومت را در تایم‌فریم‌های مختلف تست کنید. سطوحی که در تایم‌فریم‌های بالاتر (مثلاً هفتگی) رسم می‌شوند، معمولاً معتبرتر و قوی‌تر هستند.

استراتژی False breakouts

برای تعیین دقیق‌ترین نقطه ورود در پرایس اکشن باید بدانید که شکست‌های کاذب زمانی رخ می‌دهند که قیمت به‌طور موقت از سطح حمایت یا مقاومت عبور می‌کند؛ زیرا سپس به‌سرعت به داخل محدوده بازمی‌گردد که این موضوع باعث گمراهی معامله‌گران می‌شود. این الگوها می‌توانند نشان‌دهندۀ تغییر جهت بازار یا ادامه روند پس‌از یک توقف کوتاه باشند.

معامله‌گران حرفه‌ای از این شکست‌های کاذب برای ورود به معاملات با ریسک کم و پتانسیل سود بالا استفاده می‌کنند، درحالی‌که معامله‌گران آماتور اغلب فریب این حرکات را می‌خورند. برای درک بهتر این مفهوم، استفاده از تصاویر مرتبط با نمودارهای شکست کاذب در سطوح کلیدی بسیار مفید است.

استراتژی Reversal patterns

الگوهای بازگشتی (Reversal Patterns) در تحلیل تکنیکال به‌عنوان یکی از ابزارهای مهم برای شناسایی تغییر جهت‌های احتمالی قیمت در بازارهای مالی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این الگوها زمانی شکل می‌گیرند که قیمت یک دارایی پس‌از یک روند صعودی یا نزولی، نشانه‌هایی از ضعف در ادامه روند قبلی نشان دهد و به‌طور تدریجی یا ناگهانی، جهت خود را تغییر دهد. در واقع، الگوهای بازگشتی می‌توانند به معامله‌گران کمک کنند تا لحظه‌هایی را شناسایی کنند که بازار در حال تغییر جهت است و فرصتی برای ورود به یک معامله جدید یا خروج از یک معامله موجود فراهم می‌آید.

الگوهای بازگشتی از آن جهت اهمیت دارند که می‌توانند به معامله‌گران کمک کنند تا در نقاط کلیدی وارد بازار شوند، جایی که احتمال تغییر جهت قیمت وجود دارد. این الگوها می‌توانند نشانه‌ای از پایان یک روند صعودی و آغاز یک روند نزولی یا برعکس باشند. تشخیص به‌موقع الگوهای بازگشتی می‌تواند به معامله‌گر کمک کند تا با ریسک کمتر وارد یک معامله جدید شود و از تغییرات بزرگ در بازار بهره‌مند گردد.

تشخیص الگوهای بازگشتی نیاز به دقت و تجربه دارد؛ زیرا این الگوها همیشه به‌وضوح در نمودارها شکل نمی‌گیرند. برای تشخیص صحیح یک الگوی بازگشتی، معامله‌گر باید به حجم معاملات، شکست سطوح کلیدی، و تأییدات دیگر توجه کند. اغلب، حجم معاملات در نزدیکی نقاط شکست (Breakout) افزایش می‌یابد که می‌تواند به‌عنوان تأییدی بر معتبربودن الگوی بازگشتی مورد استفاده قرار گیرد.

اندیکاتور مناسب برای یافتن نقطه ورود در پرایس اکشن 

در پرایس اکشن، انتخاب اندیکاتور مناسب برای یافتن نقاط ورود می‌تواند به تحلیل بهتر بازار و تصمیم‌گیری‌های دقیق‌تر کمک کند. در زیر به بررسی هر یک از اندیکاتورهای مورد نظر برای شناسایی نقاط ورود پرداخته شده است:

1. اندیکاتور MACD یا میانگین متحرک همگرایی-واگرایی به‌طور گسترده‌ای در تحلیل تکنیکال استفاده می‌شود و برای شناسایی تغییرات روند و نقاط ورود و خروج مفید است. MACD شامل دو خط میانگین متحرک و یک هیستوگرام است که به تحلیلگران کمک می‌کند تا نقاط قوت و ضعف روندها را شناسایی کنند.
2. پیش‌بینی تغییر روند: هنگامی که خط MACD از زیر خط سیگنال عبور می‌کند، این می‌تواند نشانه‌ای از آغاز یک روند صعودی باشد و نقطه ورود خرید محسوب شود. بالعکس، عبور خط MACD از بالای خط سیگنال می‌تواند نشانه‌ای از تغییر به روند نزولی و نقطه ورود فروش باشد.
3. تحلیل هیستوگرام: تغییرات در هیستوگرام نیز می‌تواند به شناسایی قدرت و ضعف روند کمک کند و نقاط ورود و خروج را مشخص کند.
4. اندیکاتور فیبوناچی به‌ویژه برای شناسایی سطوح حمایت و مقاومت کلیدی استفاده می‌شود. این اندیکاتور براساس نسبت‌های فیبوناچی طراحی شده است و می‌تواند به تعیین نقاط ورود مناسب براساس نقاط برگشت احتمالی کمک کند.
5. سطوح اصلاحی: از ابزار فیبوناچی می‌توان برای شناسایی سطوح اصلاحی استفاده کرد. به‌عنوان مثال، پس‌از یک حرکت قوی قیمت، سطوح فیبوناچی می‌توانند نقاطی را نشان دهند که قیمت ممکن است به آن‌ها بازگردد و فرصتی برای ورود به معامله فراهم کند.
6. نقاط برگشت: سطوح فیبوناچی ۲۳.۶٪، ۳۸.۲٪، ۵۰٪ و ۶۱.۸٪ به‌طور معمول به‌عنوان سطوح کلیدی برای شناسایی نقاط بازگشتی و ورود به معامله استفاده می‌شوند.
7. اندیکاتور بولینگر باند برای اندازه‌گیری نوسانات بازار و شناسایی سطوح خرید و فروش بیش‌ازحد استفاده می‌شود. این اندیکاتور شامل سه خط است: میانگین متحرک (خط میانی) و دو باند بالایی و پایینی که براساس انحراف معیار تنظیم شده‌اند.
8. نقاط ورود: زمانی که قیمت به باند بالایی نزدیک می‌شود و به نظر می‌رسد که بیش‌ازحد خریداری شده است، ممکن است نقطه ورود فروش باشد. بالعکس، نزدیک‌شدن قیمت به باند پایینی و شرایط بیش‌ازحد فروش، ممکن است نقطه ورود خرید باشد.
9. نوسانات: تغییرات در فاصله بین باندها می‌تواند نشان‌دهندۀ تغییر در نوسانات و فرصت‌های معاملاتی باشد.
10. اندیکاتور استوکستیک یکی از اندیکاتورهای محبوب برای شناسایی شرایط خرید و فروش بیش‌ازحد و نقاط تغییر روند است. این اندیکاتور به مقایسه قیمت بسته‌شدن فعلی با بازه قیمتی گذشته می‌پردازد.
11. شناسایی نقاط برگشت: اندیکاتور استوکستیک با استفاده از خطوط %K و %D نقاط ورود را شناسایی می‌کند. هنگامی که خط %K از زیر خط %D عبور می‌کند و در ناحیه فروش بیش‌ازحد (معمولاً زیر ۲۰) قرار دارد، ممکن است نقطه ورود خرید باشد. برعکس، عبور خط %K از بالای خط %D و قرارگرفتن در ناحیه خرید بیش‌ازحد (معمولاً بالای ۸۰) می‌تواند نشانه‌ای از نقطه ورود فروش باشد.
12. تشخیص روند: این اندیکاتور می‌تواند به شناسایی روندهای موجود و نقاط بالقوه تغییر روند کمک کند.

 دریافت سرمایه از شرکت‌های پراپ

شرکت FORFX بهترین سایت پراپ تریدینگ است که به معامله‌گران ایرانی امکانات جدیدی برای دسترسی به سرمایه فراهم کرده است. با ارائه حساب لایو، FORFX فرایند دسترسی به سرمایه را برای معامله‌گران بهبود بخشیده است. معامله‌گران می‌توانند با افتتاح حساب شخصی در بروکر معتبر و تحت نظارت اپوفایننس، در چالش FORFXشرکت کنند. اگر معامله‌گران در این چالش عملکرد مطلوبی داشته باشند، سرمایه لازم به آن‌ها اختصاص می‌یابد. همچنین، در صورت عدم موفقیت، معامله‌گران می‌توانند بدون هزینه اضافی مجدداً در چالش شرکت کنند تا به موفقیت دست یابند.

فور‌اف‌ایکس همچنین گزینه حساب دمو را برای شرکت در چالش‌های دو مرحله‌ای فراهم کرده است. معامله‌گران می‌توانند با پرداخت هزینه شرکت و در صورت موفقیت، سرمایه لازم را دریافت کنند. به‌طورکلی می‌توانیم فور‌اف‌ایکس را بهترین سایت پراپ تریدینگ معرفی کنیم.

سخن پایانی

نقطه ورود در پرایس اکشن یکی از مهم‌ترین بخش‌های هر استراتژی معاملاتی است که تعیین‌کننده موفقیت یا شکست در بازارهای مالی است. با استفاده از تحلیل دقیق پرایس اکشن، الگوهای تکنیکال و اندیکاتورهای مختلف مانند MACD، فیبوناچی، بولینگر باند و استوکستیک، معامله‌گران می‌توانند نقاط ورود بهینه را شناسایی کنند. این نقاط ورود باید با مدیریت ریسک مناسب همراه باشند تا از ضررهای احتمالی جلوگیری شود و سود بالقوه افزایش یابد. در نهایت، درک عمیق از رفتار قیمت و تمرین مداوم، کلید موفقیت در استفاده از استراتژی‌های پرایس اکشن است.

منابع: + +